Πάντως, τόσο μεγάλος ήταν ο πόθος μου για την Ιονέλα, που κατά τη διάρκεια του ταξιδιού δεν έχανα ευκαιρία να την κοιτάω με μια αχόρταγη πείνα και να της χαϊδεύω την πλάτη, ακόμη και τα πόδια, κρυφά από τα βλέμματα των άλλων.
Κάποια στιγμή όλοι θα πεθάνουμε, σκέφτηκα, κι αυτό ισχύει εξίσου για τα ποντίκια του αγρού και τα ποντίκια των υπολογιστών, την Αλάσκα το κορίτσι και την Αλάσκα το μέρος, γιατί τίποτα δε διαρκεί παντοτινά, ούτε καν η ίδια η Γη.
Το κύμα η πλώρη εκέρδιζεν οργιά με την οργιά
Μερικές λέξεις για τις λέξεις του Γιάννη Σγουρούδη
Ένα ξενοδοχείο με 29 δωμάτια. Το ξενοδοχείο λέγεται “Φόβος κανένας”. Παρ’ όλα αυτά, όλοι οι κάτοικοι του ξενοδοχείου φοβούνται, φοβούνται πολύ.
Ο ΛΑΧΕΙΟΠΩΛΗΣ Τ΄ΟΥΡΑΝΟΥ …Σηκώθηκα απ΄ το πιάνο και πλησιάζω τον καθρέφτη. Ήμουνα ξαναμμένος. Είδα το είδωλό μου να κρατά φτερά του παγωνιού και δροσερούς καρπούς…
Σιωπή. Η σιωπή απλώνεται στα πρόσωπα των καθηγητών. Δε σαλεύουν, δεν αναπνέουν, η αίθουσα η ίδια δεν αναπνέει· κάθονται τυλιγμένοι στη σιωπή τους και παρατηρούν…
Εμείς δεν ήμασταν έτσι· ήμασταν παιδιά, δυο ανόητες υπάρξεις γεμάτες ερωτηματικά και τρόμο για όσα συνέβαιναν γύρω τους. Και ό,τι κάναμε το κάναμε γιατί απ’…
Η “πλαστική άνοιξη” κινείται στο υπερρεαλιστικό φάσμα με άνεση, αποδίδοντας εικόνες από μνήμες του παρελθόντος με μια νέα οπτική που καλείται να αποτινάξει την προυπάρχουσα…
